SPACER CIEPLICE- PAKOSZÓW-PIECHOWICE-WODOSPAD KROPELKA

Możemy wybrać wariant pieszy lub rowerowy.

Odległość ponad 12 km, czas przejścia ok 3h. Czas przejazdu rowerem ponad 1 h. Trasa dość długa, ale łatwa.

Należy doliczyć czas zwiedzania obiektów – zależny od indywidualnych preferencji.

Wycieczkę rozpoczynamy z Cieplic- dzielnicy Jeleniej Góry i Uzdrowiska, do którego możemy dojechać autobusem miejskim MZK.

Rozkład jazdy do pobrania tutaj: https://mzk.jgora.pl/          

Startujemy z Placu Piastowskiego - centrum Cieplic. Przyjmuje się, że Cieplice powstały w roku 1175. Miejscowe legendy przypisują odkrycie cieplickich źródeł księciu śląskiemu Bolesławowi Wysokiemu, który zapuścił się w te okolice w pogoni za zranionym przez siebie jeleniem.

W 1281 roku książę Bernard Lwówecki podarował szpitalnemu zakonowi Joannitów ze Strzegomia 250 łanów ziemi z ciepłymi źródłami. Cieplice w roku 1381 przechodzą pod władanie  Gotsche Schoff’a, rycerza w drużynie Bolka II. Gotsche 22 lata później sprowadził tutaj Cystersów z Krzeszowa, dając im pod opiekę jedno ze źródeł do których przybywali  m.in. Stanisław Koniecpolski, Stanisław Radziwiłł, Hugo Kołłątaj, Józef Wybicki, Wincenty Pol, Kornel Ujejski, księżna Izabela Czartoryska i Marysieńka Sobieska.

Od 1810 roku, po sekularyzacji dóbr klasztornych, Schaffgotschowie stają się właścicielami  cieplickich źródeł. Od 1814 roku dojeżdżają tutaj karety pocztowe, w 1880 r. dyliżanse, w 1891 roku kolej, a w 1900 r. tramwaje elektryczne. W 1935 roku Cieplice dostają prawa miejskie. Po 36 latach zostały włączone do Jeleniej Góry. Do dzisiaj zachowały status uzdrowiska.

Naprzeciwko Rezydencji widać Kościół Ewangelicki p.w. Zbawiciela (augsbursko-luterański). Kościół w stylu barokowo-rokokowym wybudowany (w miejscu drewnianego kościoła) w latach  1774-1777 na 1200 miejsc z unikatowymi organami (z 1794 r.) z ponad 2 tys. oryginalnych piszczałek. Warto zapytać na plebani o możliwość zwiedzenia. Zawsze w wakacje odbywają się tutaj Cieplickie Koncerty Organowe.Na Placu Piastowskim co roku w Niedzielę Palmową odbywał się jarmark Tallsackmarkt, słynący z pysznych pierników w kształcie ludzików trzymających się za boki.

Przechodzimy do Zespołu Pocysterskiego, gdzie mieści się barokowy kościół pw. św. Jana Chrzciciela.  Warto zwrócić uwagę na ołtarz główny. Znajduje się tam obraz Michała Willmanna „Maria w otoczeniu świętych” z 1687 r.

Muzeum Przyrodnicze mieści się w dawnych zabudowaniach klasztornych. W XIX w miała tu swoja siedzibę Biblioteka Majoracka Schaffgotschów. Obecnie w muzeum  prezentowane są zbiory: flory i fauny Karkonoszy, historia Uzdrowiska Cieplice oraz  wystawy czasowe.
 

Wychodząc z Zespołu Pocysterskiego kierujemy się ulicą Cieplicką w kierunku Osiedla Orle i Sobieszowa. Trasa do pokonania to około 2km. Naprzeciwko stacji benzynowej Orlen skręcamy w prawo w boczną ulicę Cieplickiej i za przejazdem kolejowym przechodzimy  przez most w stronę tamy przeciwpowodziowej w Sobieszowie (dokładna nazwa „suchy zbiornik przeciwpowodziowy Sobieszów”).

Jest to największy zbiornik retencyjny Kotliny Jeleniogórskiej. Powstał w latach 1904-1908 na rzece Kamiennej. W czasie powodzi gromadzi wody płynące z zachodniej części głównego ich grzbietu i z Gór Izerskich odwadnianych przez Małą Kamienną.

Po około 2,5 km dochodzimy do głównej drogi na Pakoszów, gdzie naszym oczom ukazuje się wybudowany w stylu barokowym pałac. Dokładna data jego budowy nie jest znana, możliwe iż był to początek XVII wieku. Dokumentacja pałacu sięga pierwszej połowy XVIII w, kiedy jego właścicielem został burmistrz Jeleniej Góry, Johann Martin Gottfried. Obiekt służył Gottfriedowi jako reprezentacyjne pomieszczenia mieszkalne oraz manufaktura wybielająca najwyższej jakości len. Gruntowna przebudowa pałacu w 1725 roku nadała budynkowi obecny, późnobarokowy wygląd. W 1771 pałac przeszedł w ręce rodziny Hess i pozostał ich własnością aż do końca II wojny światowej, czyli do 1945 roku. W międzyczasie kilkakrotnie dokonywano w nim drobnych modyfikacji budowlanych. Obecnie najcenniejszą ozdobą pałacu jest dekoracja narożnego saloniku z kominkiem. Ściany tego małego wnętrza wyłożone są XVIII-wiecznymi fajansowymi płytkami z Delft. Niebieskie dekoracje na kafelkach to sceny rodzajowe i biblijne, przedstawione w scenerii charakterystycznej dla XVIII-wiecznej Holandii, z którą Jelenią Górę wiązały ożywione stosunki handlowe. Tu możemy zrobić sobie krótką przerwę na kawę.

Więcej o Pałacu https://www.palac-pakoszow.pl/

Ołtarz główny w stylu neoromańskim zdobi figura św. Antoniego - patrona kościoła, w oknach umieszczono witraże figuralne. Ołtarz, ambona, ołtarze boczne, prospekt organowy, ławki, konfesjonały, stalle zostały wykonane z czarnego dębu bawarskiego.

Jest to budowla wzniesiona w stylu neoromańskim. Wybudowano ją jako kamienną bazylikę posiadającą podwójny transept i zwieńczoną półkolistymi absydami oraz prezbiterium z absydą. Architektem i autorem projektu był berliński architekt Selbert.

Kościół ufundowany został przez siostrę franciszkankę z klasztoru św. Maurycego w Monastyrze w Westfalii -  hrabinę Fiedinę von Schafftgotsch. Na jego budowę przeznaczyła cały swój rodzinny posag. Pierwotnie miała być to tylko kaplica.

Po małym odpoczynku ruszamy dalej. Trasa wiedzie drogą lokalną - ulicą Pakoszowską, obok fabryki Wepa w Piechowicach. Podążmy  do przejazdu kolejowego w Piechowicach Dolnych, dalej do skrzyżowania na Jelenią Górę i centrum Piechowic . My oczywiście wybieramy kierunek Piechowice i poruszamy się wzdłuż głównej ulicy miasta, ulicą Kryształową. Po lewej stronie mijamy Kościół Świętego Antoniego Padewskiego – budowla z początku 1909 roku.

200 metrów dalej obok Przedszkola Miejskiego w Piechowicach skręcamy w boczną ulicę 1 Maja w kierunku Górzyńca (obecnie część Piechowic położoną w Górach Izerskich, dawniej zamieszkiwaną przez tkaczy i robotników leśnych). Stąd do celu mamy około 2 km, tu rozpoczyna się trasa po górkę. Wiedzie tutaj także oznakowana trasa rowerowa. Ulica 1 Maja przechodzi w ulicę Izerską, docieramy do pętli autobusowej, a następnie do parkingu dla turystów, gdzie znajduje się  tablica z mapą Sudetów Zachodnich oraz głaz poświęcony tragicznie zmarłemu Markowi Galińskiemu, honorowemu obywatelowi Piechowic z 2009 r., utytułowanemu kolarzowi górskiemu, dziewięciokrotnemu mistrzowi Polski w cross country oraz patronowi wyścigu "Górzyniecka Czasówka”.

Więcej na stronie   http://hutajulia.com/.

W roku 1923 huta Fritza Heckerta w Piechowicach łączy się z hutą Josephine w Szklarskiej Porębie oraz firmą KynastKristal Neumann&Staebe w Sobieszowie. Zostaje zawiązana spółka akcyjna z marką handlową Josephine. Od tej pory dwie największe karkonoskie huty  wspólnie kontynuują podbój światowych rynków. Hutę można zwiedzać z przewodnikiem.

Historia sięga XIX wieku i wiąże się nierozerwalnie z dwoma niemieckimi producentami szkła: hutą Josephine ze Szklarskiej Poręby oraz hutą Fritza Heckerta z Piechowic.

Dalej mijamy podświetlany Park Miejski nawiązujący do szklanych tradycji Piechowic i po około 1km docieramy do Huty Szkła Kryształowego Julia w Piechowicach.

100 metrów dalej znajdujemy oznakowanie  Obszaru Specjalnego Ochrony Ptaków Natura 2000 Góry Izerskie i kierunkowskaz na Wodospad Kropelka.

Sztucznie spiętrzony Wodospad Kropelka znajduje się na potoku Mała Kamienna.

To drugie miejsce po Wodospadzie Podgórnej w Przesiece, gdzie można odważyć się na zimowe kąpiele. Ma około 2 m wysokości, 5 m szerokości.

Dalej od wodospadu wycieczkę  można kontynuować  wybierając się na Polanę Czarownic i Rozdroże Izerskie zarówno pieszo jak i rowerem.