Teatr Lalek Rabcio

Rabcio powstał jako teatr amatorski dla dzieci przebywających w sanatoriach w Rabce. Po II wojnie światowej w Polsce odnotowano mnóstwo zachorowań na gruźlicę. Z tego względu pilne okazało się stworzenie ośrodka do leczenia chorób płuc. Ze względu na niezwykle korzystne uwarunkowania klimatyczne oraz dogodne położenie postanowiono, iż główny ośrodek leczenia umiejscowiony zostanie w Rabce i tak też się stało. Zorganizowano więc tutaj Państwowy Zespół Sanatoriów Przeciwgruźliczych.

Od roku 1947 rozpoczęto otwieranie kolejnych sanatorów, których powstało w sumie 18. Aby dzieci, przebywające w sanatoriach, mogły kontynuować naukę również w czasie leczenia, powołano Referat Pedagogiczny, przy którym w 1949 roku utworzono teatr lalek nadając mu – podczas pierwszego przedstawienia - imię „Rabcio Zdrowotek”. Pierwsze przedstawienie odbyło się 12 listopada 1949 roku. Było ono adaptacją baśni Marii Konopnickiej pt. „O Krasnoludkach i sierotce Marysi”.

Przedstawienia początkowo były prezentowane wyłącznie w sanatoriach w Rabce, ponieważ teatr nie posiadał swojego lokum. Jednak z biegiem czasu udało się rozwiązać tę sytuację. Początkowo scena teatru znajdowała się w willi „Gwiazda”, następnie w budynku tzw. „Starej Szkoły” przy ul. Podhalańskiej 6. Od roku 1990 scena Teatru Lalek „Rabcio” znajduje się obok Kościoła pw. Św. Marii Magdaleny, na ul. Orkana 6.

Teatr Lalek Rabcio, na przestrzeni lat, zyskał widownię nie tylko w Rabce-Zdroju, ale również poza nią. Jest znany w całej Polsce, ale również zagranicą. Swoją sławę zawdzięcza wyjątkowo dobranemu repertuarowi, licznym podróżom oraz udziałom w wielu festiwalach krajowych i zagranicznych. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż przedstawienia są adresowane nie tylko dla dzieci, ale również dorosłych.

Dobór prezentowanych sztuk jest wyjątkowo selektywny. Mimo to w repertuarze nie brakuje dobrze wszystkim znanych i lubianych autorów dziecięcej literatury z kraju i zagranicy: Marii Konopnickiej, Marii Kownackiej, Kornela Makuszyńskiego, Janusza Korczaka, Hanny Januszewskiej, Janj Brzechwy, Ewy Szelburg-Zarębiny, Carla Collodiego, Jana Christiana Andersena, Lewisa Carolla, Antoine de Saint-Exupery, braci Grimm, Alana Alexandra Milne, i wielu innych.

Teatr ma bardzo bogatą historię, nie brak w jego przypadku, różnego rodzaju zmian i zawirowań z nimi związanych. Jednak jego cel, myśl przewodnia oraz wszelkie podejmowane działania nadal, od ponad 60 lat, pozostają niezmienne, ponieważ na spektakle czekają mali widzowie.