Muzeum Prasy Śląskiej im. Wojciecha Korfantego w Pszczynie

Muzeum Prasy Śląskiej w Pszczynie powstało w 1985 roku z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Ziemi Pszczyńskiej, a także dzięki dobrym decyzjom i pomocy finansowej ówczesnego gospodarza miasta pana Wiesława Kasińskiego. Uratowano przed zburzeniem mieszczańską kamienicę z przełomu XVIII/XIX wieku. Twórcami tego jedynego w swoim rodzaju obiektu są Aleksander Spyra (kustosz do dnia dzisiejszego) wraz z żoną Krystyną.
Muzeum Prasy Śląskiej nosi imię Wojciecha Korfantego przywódcy śląskiego ludu, a także twórcy najpopularniejszych gazet polskich na Śląsku. Zgodę na nazwanie obiektu wyraziły córki Wojciecha Korfantego - Halżka Kozłowska i Maria Ulmann - które w 1989 roku przyjechały do Polski i odwiedziły Pszczynę.
W Muzeum znajduje się zrekonstruowany gabinet Wojciecha Korfantego (oryginalne sprzęty, zdjęcia, egzemplarze gazet itp.).

Ekspozycję placówki stanowi ogromna ilość gazet i czasopism o treściach patriotycznych - budowanie świadomości narodowej polskiej Ślązaków, doprowadzenie do rozstrzygnięć historycznych – trzy powstania śląskie i plebiscyt, powrót do Macierzy, a także sprzęty, maszyny i inne eksponaty z zakresu czasopiśmiennictwa śląskiego oraz dawnego drukarstwa i introligatorstwa. Nierzadko trafiają się białe kruki. W kamieniczce Muzeum na piętrze mieści się także „Izba u Telemanna” - salka muzyki kameralnej, prezentująca dawne instrumenty muzyczne z terenu Śląska, jak również użyczająca swojego zaczarowanego wnętrza muzykom i koncertmistrzom z górnej półki (m.in. Dialogi muzyki i poezji „Plesna Civitas”, stworzone przez Aleksandra Spyrę).

A oto kilka ciekawostek z muzeum:

Najstarszy eksponat - brewiarz z 1688 roku tłoczony w Antwerpii w słynnej Oficynie Plantiniana przez Baltazara Moreti. Jest to egzemplarz z księgozbioru Parafii Wszystkich Świętych w Pszczynie, sygnowany „Ex libris Thomas Trzebień Capellani”, proboszcza w latach 1768 - 1787r. Na stronie tytułowej widnieje pieczęć parafii z okresu po 1821r. „SIG.ECC.PAR.PLESS.DIOEC.VRATISLAV”  z emblematem OOSS (Omnes Sancti) w koronie. Brewiarz jest ozdobiony pięknymi miedziorytami i winietami, posiada odrębne części poświęcone Świętym Królestwa Polski i Szwecji.

Najmniejszy eksponat drukarstwa - maleńka ręczna prasa typograficzna „boston” o wysokości 34 cm, z przełomu XIX i XX wieku, służąca do drukowania napisów na szklanych ampułkach lekarskich. Druk odbywa się metodą pośrednią - z ołowianego składu na gumę, z gumy na szkło ampułki.

Największy eksponat - reprodukcyjna kamera poligraficzna o długości 4.42m (pozioma), produkcji niemieckiej z lat 60-tych XX wieku. Służyła ona do wykonywania reprodukcji na potrzeby ilustracyjne dla czasopism i książek.

Najstarsze czasopismo - egzemplarz śląskiej gazety z 20 marca 1813 roku .Schlesische Privilegirte Zeitung. Jest to czterostronicowy egzemplarz, formatu zbliżonego do A4 będący zbiorem ustaw cesarskich.

Najcenniejszy instrument - w „Izbie u Telemanna” umieszczono organy – pozytyw z drugiej poł. XVIII wieku wykonany przez J. Schutza z Jabłonkowa. Do 1936 pozytyw był używany w drewnianym kościele św. Jadwigi w Pszczynie, później w kaplicy w Studzienicach.

Najbliższy sercu Ślązaków - w 1988 roku pan Józef Paszek mieszkaniec wsi Brzeźce pod Pszczyną podarował znalezioną na poddaszu swej chałupy drewnianą urnę wyborczą z plebiscytu górnośląskiego z 1921 roku. Ta niewielka drewniana skrzynka zaopatrzona jest w dwujęzyczne napisy Kreiss Pless - Powiat Pszczyński, Gemeinde Brzestz Gmina. To unikalny eksponat z dziejów naszej Ziemi. Do tej urny wrzucono 325 głosów za powrotem do Polski i 22 głosy za pozostaniem w Niemczech.

Dwie ekspozycje biograficzne - to próba rekonstrukcji gabinetu Wojciecha Korfantego z jego drukarni „Polonia” w Katowicach. Zaprezentowano kilka oryginalnych mebli i sprzętów redaktora. Na piętrze zgromadzono małą wystawę pamiątek po Ludwiku Musiole, autorze wielu monografii śląskich miejscowości i parafii, m. innymi Pszczyny, Katowic, Tychów.

Największa atrakcja dla młodzieży – to możliwość samodzielnego wydrukowania pamiątki na zabytkowej, ręcznej prasie typograficznej typu „boston” z drugiej poł. XIX wieku.

Największy wybór wydawnictw z dziejów i kultury Ziemi Pszczyńskiej - oferujemy kilkadziesiąt tytułów o tej tematyce, niedostępnych poza muzeum prasy.

W dawnej oficynie typograficznej każdy zwiedzający może osobiście wytłoczyć pamiątkowy druczek na zabytkowej prasie. W tym miejscu poczujesz się jak XIX-wieczny drukarz, który siłą własnych rąk uruchamiał mechanizm prasy. Udostępniona maszyna typu Boston wykonana została w warsztacie Emila Kahle w Lipsku w roku 1850. W pomieszczeniu prezentowane jest kompletne wyposażenie dawnej drukarni.

Godziny otwarcia i cennik:

Po uprzedniej rezerwacji istnieje możliwość zwiedzania również w inne dni oraz w innych godzinach.

• bilet ulgowy 5 zł

• bilet normalny 8 zł

• Izba u Telemanna 2 zł

Przewodnik dla grup oraz własnoręczne drukowanie na zabytkowej prasie w cenie biletu.

Na zwiedzenie całości należy poświęcić ok. 1 godziny. Wewnątrz budynku istnieją progi i schody przez co zwiedzanie dla osób niepełnosprawnych jest utrudnione.