Mury obronne w Wieluniu

Mury obronne Wielunia miały długość około ok  1200 metrów i obejmowały teren starego miasta o łącznej powierzchni 12 ha. Pierwotna wysokość murów to ok 6 metrów. Wieluńskie fortyfikacje powstawały po pożarze miasta w 1335 roku stopniowo zastępując umocnienia drewniano-ziemne.

Fortyfikacje zbudowane zostały na planie nieregularnego owalu złożonego z prostych odcinków. Pierwotnie mury nie posiadały żadnych baszt a jedynie dwie bramy: Kaliską i Krakowską. Wieluń jest jednym z 25 miast otoczonych za czasów Kazimierza Wielkiego murami obronnymi. Tworzył on wraz z m.in. „orlimi gniazdami” pas fortyfikacji strzegących południowo-zachodniej granicy Korony. 

Bramy i baszty:

• Brama Krakowska - jedyna zachowana do dziś brama miejska. Zbudowana w XIV w. u wylotu traktu do Krakowa, na początku XIX wieku rozebrano stary ratusz miejski, zaś nową budowlę postanowiono dobudować do Bramy Krakowskiej wykorzystując ją jako wieżę ratuszową.
• Brama Kaliska - zbudowana u wylotu traktu do Kalisza
• Brama Maksymiliańska - (dobudowana w XVI wieku) u wylotu na Opole
• Baszta Męczarnia - znajduje się w pobliżu ratusza i Bramy Krakowskiej, przy ulicy Podwale.
• Baszta Prochownia - ruiny baszty znajdują się w sąsiedztwie ratusza.
• Baszta Skarbczyk - zlokalizowana w pobliżu Muzeum Ziemi Wieluńskiej przy ulicy Narutowicza.
• Baszta Swawola - znajduje się na plantach przy ul. Palestranckiej.

Fotografie:

Z1 - By I, Badyl4325, CC BY-SA 3.0, 

Z2 - By Piotr Torchała (Badyl) - Praca własna, CC BY-SA 3.0, 

Z3 - By No machine-readable author provided. Stefan.p21 assumed (based on copyright claims). - No machine-readable source provided. Own work assumed (based on copyright claims)., CC BY-SA 3.0,